- xurd-xəşil
- z. Əzik-əzik, xıncımxıncım, sağ-salamat yer qalmamış, sınıqsınıq. Amma birdən işdi mən çölə-zada çıxmalı olsam, sən gərək xurd-xəşil olasan. «Koroğlu». Elə o günü məntəqəyə bütün bilək sümüyü xurd-xəşil olmuş bir yaralı gətirdilər. Ə. Ə.. <Qarakişi Hümmətə:> Sən öləsən, <Yusif> səni boz atdan elə salacaq ki, qabırğaların xurd-xəşil olacaq. B. Bayramov. Xurd-xəşil etmək – bərk əzişdirmək, əzik-əzik etmək, bədənində sağ-salamat yer qoymamaq. Mollabacı biçarə mütəəlliməni xurd-xəşil edəndən sonra həyətə çıxdı və üzünü qonşuya tutub, ağzına gələni dedi. . Ç.. <Sərnişinlərdən biri:> Dünən Qara şəhərdə qoca bir arvadı tramvay aldı altına, xurd-xəşil elədi. Qant..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.